Delikliçınar

Çember misali bir meydan bağrından
Yükselen duruşunla ulusun sen
Demesinler ki çoraktır bu meydan
Çeşmeli gülizarın gülüsün sen

Yaşın bir değil ki birkaç asırlık
Neler görüp neler geçirmişsindir
Zihninde bir değil; bin bir satırlık
Nice destanları beslemişsindir

Namına da “Delikliçınar” denmiş
Yıllar gövdeni yer usul usul
Namın şu meydana adını vermiş
Tadını bilenler gezer usul usul

Gölgende içilen çayların
Şekersiz, lakin ballı demisin sen
Serleri gölge kılan dallarının
Allı, güllü, kınalı elisin sen

Sokaklar, kaldırımlar birer deniz
Senin gibiler tenhada bir liman
Yorgunlara ışık tutar gövdeniz
Gel! der, uzak dur şu yolculuklardan…

Mustafa ŞAHAN, Denizli PEV Koleji Türkçe Öğretmeni

Hürriyet Gazetesi’nden 2006 tarihli bir haber: DENİZLİ’nin en merkezi yeri Delikliçınar Meydanı’ndaki Yeni Cami’nin önünde bulunan 50-70 yaş arası yetişkin 2 çınar ve 4 çam ağacı, caminin güzelliğini kapattığı ve gelen turistlere dinlenecek yer açılacağı gerekçesiyle gece yarısı kesildi.