Kuzeyde Bir Yer

Doksanlı yıllarda TRT’de hafta içi gece yarısından sonra yayınlanan “Kuzeyde Bir Yer” adlı haika bir dizi vardı. Filmde olaylar, Alaska’nın Cicely adlı -gerçekte var olmayan- kasabasında geçerdi. Dizinin her bölümünde farklı bir konu işlenirdi. Bir ağacın sona ermekte olan yaşamını konu alan bölümü beni çok etkilemişti.

Kasabada herkesin tanıdığı, bir şekilde geçmişinde yolunun kesiştiği bir ağaç vardır. Bu ağaç hastalanır. Olay kasabaya hızlı bir şekilde yayılır. Roslyn’in Kafe’sinde, sokakta, her yerde insanlar bu konuyu konuşur hale gelmiştir. Kasabanın radyosunda her gün ağacın son sağlık durumu hakkında bilgi verilir. Kasabanın doktoru dahil konu hakkında bilgi sahibi olabilecek herkesten yardım talebinde bulunulur. Ancak çabalar bir sonuç vermez ve ağacın ölmek üzere olduğunu herkes kabul etmek zorunda kalır. Bunun üzerine, kasabanın ileri gelenleri toplanarak ağacın anısına anlamlı bir son düşünürler ve yalnız yaşayan, yaşlı bir kızılderili bu görevi üstlenir. Kızılderili, ağacın gövdesini uzun bir çalışma sonrasında yontarak, totem haline getirir. Filmin sonunda, totemin etrafında toplanan her biri farklı inançlara sahip kasaba sakinleri, ağacın ruhunu dualarla sonsuzluğa uğurlarken ona minnettarlıklarını sunan birer konuşma yaparlar.

Naif insanların şiddet ve hırstan uzak, sıradan yaşamlar sürdüğü Cicely kasabasının aslında bir ütopya olduğunu bilmeden, uzunca bir süre, üniversiteden sonra orada yaşamayı hayal etmiştim. Şimdi bakıyorum da geldiğimiz noktaya, ne kadar da safmışım.